|
|
|
|
'Die bevlogenheid, gelukkig is die er nog'
|
Transport Centrale Gelderland groeide in vier jaar tijd van 85 naar 325 medewerkers. Ten opzichte van 1998 steeg de omzet met 55% tot 72,3 miljoen gulden vorig jaar. Naast een dit jaar nog te betrekken nieuwbouwcomplex in Nijmegen, beschikt TCG over een gigantisch distributiecentrum in Veenendaal en over een vestiging op Schiphol. TCG kent een vierhoofdige directie onder leiding van Jan Looman.
Geen organisatie, commissie of netwerk in economisch Gelderland en ver daarbuiten, of Jan Looman, directievoorzitter van de logistieke dienstverlener TCG, was er bij.
Hij initieerde, organiseerde, controleerde, representeerde en ambieerde. In 1998 nog verwierf hij de titel Gelderse Ondernemer van het Jaar.
Tot de zomer van vorig jaar. De chronische vermoeidheid die hij al maanden onder de leden had, beleefde een apotheose in de vorm van een niemand en dus ook mannetjesputter Looman niet ontziende mokerslag. Diagnose: volledige overspannenheid. Of in het hedendaagse businessjargon: een 'total burn-out'.
Hij vindt het 'eng', maar Jan Looman wil wèl het verhaal over zijn burn-out aan 'de Ondernemer' kwijt. "Ook al is er maar één die er iets aan heeft", is zijn argument.
|
"Ik let beter op mezelf. Dat is de winst." Die zinnetjes zal de nu 47-jarige Jan Looman nog een paar keer herhalen tijdens het gesprek op een vrijdagmiddag in het tijdelijke
directiekantoor van TCG aan de Binderskampweg. Over anderhalf uur verwacht hij de TCG-directie voor de wekelijkse bespreking. In poloshirt en spijkerbroek -het vastgestelde TCG-directie-
tenue voor de vrijdagmiddag- zit hij er ontspannen bij. Het moeilijke jaar dat hij achter de rug heeft, valt niet aan hem af te zien.
Hij vertelt: "Achteraf dienden de eerste verschijnselen zich al in de zomer en het najaar van 1998 aan. Maar ja, het klassieke verhaal hè, je loopt door. Slaat er geen acht op. Och, een
beetje vermoeid, gaat wel weer over. En het ging ook weer over, maar kwam ook weer net zo snel terug. Nou ja, een griepje of zo, kan iedereen overkomen. Blijf je een weekje thuis. Maar het
werd van kwaad tot erger. En steeds maar die vermoeidheid. Maar aan overspannenheid denk je niet, of beter gezegd: wíl je niet denken. Dat softe gedoe, kom zeg, niks voor mij. Dat is wat je denkt."
Al voor de zomer van 1999 werd duidelijk dat Looman zo niet meer verder kon. "Ik liep vast, voelde me alsmaar vermoeider, zag overal tegenop. Ik vroeg de Raad van Commissarissen om een sabbatical,
een verlof op eigen kosten van een maand of drie, van juni tot en met augustus. Tijdens die periode kwam de grote klap. Ik stortte helemaal in. De burn-out was een feit. Ik was helemaal kapot, heb
ook weken achter elkaar geslapen. Dat wil je niet weten, wat ik geslapen heb."
|
Doordenderen
Dankzij de professionele hulp die hij via bedrijfsarts G. van Nispen van ArboNed aangeboden krijgt, kan Looman de gebeurtenissen sinds de zomer van 1999 redelijk goed benoemen. "Er zijn op een gegeven moment
nog maar twee dingen in je leven: je werk en je gezin. Jezelf raak je helemaal kwijt. Je bent alleen nog maar bezig voor anderen, kunt ook geen afstand meer nemen. Je dendert maar door, neemt nergens meer tijd
voor en al helemaal niet voor ontspanning van jezelf."
Hij gaat verder: "Ongemerkt geef je ook signalen af aan je omgeving. Ik werd bijvoorbeeld ongeduldig en raakte snel geïrriteerd. Je let niet meer op jezelf en gaat dingen doen die niet goed voor je zijn. Je weet
wel: van alles teveel."
|
Pragmatische aanpak
Jan Looman benadrukt dat hij vooral met de opvang heel veel geluk heeft gehad. "Ja, daar heb ik echt veel aan te danken. Dat begon natuurlijk met de bedrijfsarts, die gezorgd heeft voor een uitstekende begeleiding.
Die kenmerkte zich door een pragmatische aanpak. Maar ook de mensen op de zaak hebben fantastisch gereageerd. De geleidelijke terugkeer naar mijn werk was mogelijk dankzij de steun van alle collega's."
Bij alles wat er gebeurd is, vertelt Looman, is hij richting zijn TCG-collega's wel altijd open geweest. "Je moet ook je zwakheden kunnen tonen, daar hoef je eigenlijk geen geheim van te maken. Resultaat is meestal
dat de mensen dan begrip hebben voor je situatie, wat natuurlijk alleen maar een positieve uitwerking kan hebben op het verdere verloop."
|
Leren delegeren
Zijn terugkomst bij TCG is terdege door hemzelf en zijn professionele begeleiders voorbereid en stap voor stap uitgevoerd. "Ik ben vooral projectmatig bezig geweest, heel erg afgebakend", zegt hij.
Al met al heeft het tot het vroege voorjaar geduurd, voordat Jan Looman weer volledig als directievoorzitter van TCG functioneerde. "Ik voelde dat ik weer goed in m'n vel zat, beter dan ooit eigenlijk. Mijn grootste angst
is altijd geweest dat ik door die burn-out mijn bevlogenheid kwijt zou raken. Dat is niet gebeurd. Ik ben wel rustiger, beheerster geworden. Neem nu de tijd om zaken in ogenschouw te nemen en beslissingen te overwegen, zonder
dat processen vertraagd worden. Maar de bevlogenheid voor dingen is er nog net zo."
Ook heeft hij beter leren delegeren en kan hij anderen wat meer aan bod laten komen. "Als een initiatief in handen van anderen niet snel genoeg uit de verf kwam, nam ik het terug en deed ik het zelf. Dat heb ik afgeleerd. Dat soort
dingen kan ik ook wat beter los laten."
|
Positief gevolg
Een ander positief gevolg van zijn burn-out zegt de TCG-manager te vinden in het feit dat hij tegenwoordig wat kritischer kijkt naar zaken die op z'n pad komen. "Ik liet me al te makkelijk inspannen voor de karretjes
van anderen. En ik heb ook niet meer zo het gevoel overal bij te moeten zijn. Voor die periode had ik dat wel. Zowel op de zaak, als extern, ik was maar bang dat ik wat miste, dat het niet goed zou gaan zonder mij."
En wat hij ook nog kwijt wil: "In zo'n periode leer je ook mensen kennen. Uit mijn directe omgeving heb ik ontzaglijk veel steun gehad. Maar ook uit zeer onverwachte hoek. Daar zijn vriendschappen voor het leven uit ontstaan."
Jan Looman is er met de hulp van zijn directe omgeving, van zijn collega's en mede dankzij de juiste professionele hulp in geslaagd zijn burn-out te boven te komen. Hij heeft weer zin in zijn werk, is van plan weer wat tijd te
gaan besteden aan het maken van muziek (trekharmonica) en heeft zelfs weer zin om ooit gemaakte vakantie-afspraken gestand te doen.
|
|
|
Orde op zaken
'Die bevlogenheid, gelukkig is die er nog'
'Burn-outpatiënten met hun neus op de feiten drukken'
Lief zijn voor je ondernemers
Burgemeester drs. J. van Agt:
'Ondernemingen zijn de basis van ons bestaan'
Deelnemerslijst Bedrijven Kontakt Dagen
Groeisupport denkt mee met ondernemers met groeivragen
KvK helpt ondernemers verder op weg
Leerlingen West-Brabantse scholen bezoeken bedrijven
Startersnetwerk Roosendaal bijeen in het nieuwe RBC-stadion
Nederland gaat digitaal
Uw link naar eigentijds ondernemen
Junior Kamer Zeeuwsch-Vlaanderen koestert BOS-project
|
|
|
