Dividend: Het toverwoord voor 2005 ?
Diederik Bertens - ABN Amro Bank, Senior beleggingsadviseur

In de Dikke van Dale staat bij dividend: de periodieke uitkering van winst aan de aandeelhouders van een onderneming.

Eind jaren negentig was dividend een woord dat je weinig beleggers hoorde gebruiken. Als bedrijf was het bijna een doodzonde om je winst uit te keren aan de aandeelhouders; deze moest je gebruiken om te investeren of beter nog om geld te lenen om overnames te doen.

De laatste jaren hebben we juist gezien dat dividend weer de weg was naar outperformance. Niet voor niets waren de resultaten van de hoog dividend oftewel de high income fondsen stukken beter dan gerenommeerde wereldwijde aandelenfondsen. Over 2004 waren de resultaten van deze wereldwijde aandelenfondsen gemiddeld 7,1% (bron: Morningstar). De drie echte hoog dividend fondsen van Nederland waren goed voor een gemiddelde van 21,0% (bron: Morningstar).

Nou hoor ik u denken: "Maar behaalde resultaten uit het verleden zijn toch geen garantie voor de toekomst". En daarin heeft u gelijk maar wat we de komende tijden wel verwachten en ook al zien is dat veel bedrijven de winsten die ze behalen weer gaan uitkeren aan de aandeelhouders. Dit kan in de vorm van dividend gebeuren of in het terugkopen van de eigen aandelen. En helemaal mooi wordt het natuurlijk als de onderneming beide doet.

Onze tip derhalve: kijk ook eens goed naar de mate waarin een onderneming de winst per aandeel ook daadwerkelijk uitkeert aan de aandeelhouders. Of gebruik de hoog dividend fondsen als basis in uw aandelenportefeuille.

Steepener obligaties
Mark van Rijswijk - Fortis bank, Senior beleggingsadviseur

Sinds december 2004 wordt de markt overspoeld door een nieuw soort obligatie: de Steepener. Wat is dit precies? Als voorbeeld neem ik een lening in euro die recent is uitgegeven door de IJslandse Kaupthing Bank. Deze bank, met een goede kredietwaardigheid (A1), betaalt de eerste vier jaar een vaste rente van 6,5% per jaar. De jaren erna wordt jaarlijks de rente opnieuw vastgesteld afhankelijk van het verschil tussen de 10-jaars en de 2-jaars swaprente. De einduitkomst van de berekening wordt gesteld op minimaal 3% en zal maximaal 9% zijn. Het historisch verloop van de euro rentes laat zien dat bij deze berekeningswijze de variabele couponrente gemiddeld circa 4,8% was. Niet gek als je kijkt naar de huidige lage kapitaalmarktrente. Er zit wel een addertje onder het gras. De debiteur mag na vijf jaar en vervolgens elk jaar daarna de lening aflossen tegen 100%. Dit zal met name gebeuren als de uit te betalen rente de bovenkant van de genoemde bandbreedte bereikt. Mocht de debiteur tot vervroegde aflossing overgaan, dan heeft u per definitie een zeer goed rendement gehad op uw voortijdig beëindigde belegging. De obligatiehouder kan de lening op de beurs dagelijks verhandelen tegen de dan geldende waarde. Deze kan zowel hoger als lager zijn dan 100%. Kortom, een mooi product. Nu even iets heel anders: kijk in uw portefeuille nog eens kritisch naar uw (kleinere) belangen in individuele aandelen en overweeg deze om te zetten in beleggingsfondsen. De meeste banken hanteren een minimum tarief voor het bewaarloon. Zonde als beleggen meer kost dan het oplevert.

Nutsbedrijven
Rob Jansen - ING bank, Senior adviseur beleggen ING Private Banking

Bij het analyseren van aandelenportefeuilles valt op dat de sector nutsbedrijven vaak niet aanwezig is. Enerzijds begrijpelijk, omdat de sector niet groot is en de naamsbekendheid van individuele bedrijven, zoals E.ON en Enel, laag is. Anderzijds, deze defensieve sector zorgt wel voor stabiliteit in uw portefeuille en het rendement is zondermeer goed te noemen. Zo heeft het ING Utility Fund dit jaar een rendement behaald van circa 25%!

De sector heeft als kenmerk dat er een aantrekkelijk en stabiel dividendrendement van circa 4,5% wordt geboden, waarbij diverse bedrijven streven naar een aanzienlijke groei van het dividend. Dit rendement steekt gunstig af tegen de huidige rendementen op obligaties. De waardering van de sector is redelijk en opwaartse bijstelling van winsttaxaties van sommige individuele bedrijven als gevolg van lagere schuldposities en verbeterde fundamentals is mogelijk. Bij Amerikaanse nutsbedrijven nemen de financiële risico's af door versterkte balansverhoudingen, lagere investeringsuitgaven en het genereren van een hoge vrije kasstroom. Daarnaast geldt dat de tendens tot consolidatie binnen de sector sterk blijft.

Al met al voldoende redenen om ook deze sector in uw portefeuille op te nemen. Wel heeft het aanschaffen van een beleggingsfonds de voorkeur boven individuele aandelen, omdat u middels een fonds kunt profiteren van de specifieke kennis van de fondsmanager.

Tips: Sector Telecom Services en Nutsbedrijven, Hoog Dividend Aandelen Fonds

Heineken etaleert een gebrek aan visie
Cor Wijtvliet - F. van Lanschotbankiers, Senior beleggingsanalist

De cijfers van bierbrouwer Heineken waren alarmerend. Over heel 2004 groeide de afzet met een wel zeer magere 1,1% en het ziet er niet naar uit, dat 2005 veel beter zal zijn. De bierconsumptie in het westen stagneert al enkele jaren en daar zijn goede redenen voor aan te wijzen. Zo drinken mensen boven veertig jaar liever een glaasje wijn dan een pilsje. Zelfs de voorzitter van Heineken, Thony Ruys, wordt vaker met een glas wijn gezien dan met een glas huismerk. De echte pilsdrinkers zijn de twintigers en dertigers. Maar vooral Europa vergrijst in hoog tempo en het aantal jongeren neemt gestaag af. Hoe het tij te keren? Er zijn grofweg twee opties. Heineken kan een concurrent overnemen en zo omzet kopen. Het mooiste voorbeeld hier is de verrassende fusie tussen het Belgische Interbrew en het Braziliaanse Ambev. De nieuwe gigant InBev is nu de grootste brouwer ter wereld ver vòòr Heineken. Een tweede optie is het zoeken van nieuwe markten en daar marktaandeel opbouwen. De meeste aandacht van het brouwersgilde gaat uit naar China, de grootste biermarkt ter wereld. InBev voert de westerse peleton aan met een volume van 30 miljoen hectoliter. Dat is erg veel vergeleken met de 1 (een) miljoen hectoliter van Heineken. Het is een beetje de makke van Heineken. Het bedrijf wil wel snel groeien op nieuwe markten, maar kan maar niet beslissen hoe. Voor het lopende jaar trekt Heineken EUR 100 miljoen uit voor een betere marketing van zijn biertje, maar of dat veel helpt?

F. van Lanschot is positief over de sectoren Kapitaalgoederen, Farmacie, Verzekeraars en Software&services

Aandelen, obligaties en het sentiment
Erik Elst - Rabobank Breda, Adjunct directeur Beleggingsadvies en Vermogensbeheer

Het sentiment rondom aandelenbeleggingen is nog lang niet optimaal. Als potentiële klanten met ons in gesprek raken inzake de mogelijkheid om te gaan beleggen, merk je direct dat ze zeer huiverig zijn voor beleggen in aandelen. Men neemt liever het zekere voor het onzekere en daarom zijn vastrentende waarden en spaarrekeningen veel populairder dan aandelen. En dat terwijl de rente in veertig jaar niet zo laag heeft gestaan: 3,42% voor tien jaar staatspapier. Kortom: de koersen van obligaties staan op topniveau terwijl de mensen nog steeds kopen. Dit zagen we ook in 2000, toen de AEX de grens van 700 punten naderde en iedereen persé in aandelen wilde gaan beleggen. Inmiddels weten we dat de index ruwweg de helft van van toen is en dat nog meer weinig mensen heil zien in aandelen. Onlangs heb ik nog wat beleggingsboeken uit de kast gehaald en bestudeerd wat de langetermijnrendementen zijn. Uit een Amerikaans onderzoek kwam in de periode naar voren dat aandelen 1802-1997 een gemiddeld rendement hebben gekend van 8,4% per jaar. Over dezelfde periode leverden obligaties gemiddeld 4,7% per jaar op. Op de korte termijn bepalen zowel economische als psychologische factoren het beeld op de financiële markten. Op lange termijn vervlakken de sentimenten en bepalen voornamelijk de onderliggende economische factoren het koersbeeld op de aandelen- en obligatiemarkten. De boodschap die ik wil meegeven is dan ook : verkoop hoog en koop laag. Mijd langlopende obligaties en denk eens aan Nederlandse aandelen met een goed dividendrendement. Het toekomstperspectief hiervan is veel beter.

De 'almachtige' American Dollar
Jack Horvest - SNS bank Senior vermogensbeheerder

Economen worden nerveus van de continue daling van de Amerikaanse Dollar (USD) t.o.v. de Euro. Begin 2002 was de Euro ca. 0,85 Amerikaanse dollar waard, op het moment van schrijven 1,30 USD. Theoretische modellen signaleren een onderwaardering van de dollar. De Big Mac index (de hamburger) laat zien hoe lang een inwoner van een land moet werken om een lokaal gemaakte Big Mac te kunnen kopen. De index geeft aan dat de faire waarde Euro/USD op ca. 1,00 zou moeten liggen. Meer 'wetenschappelijke' modellen zien een faire waarde van ca. 1,05. Op langere termijn blijken modellen een goede voorspelkracht te hebben. Op korte termijn liggen de kaarten anders. Amerikanen vinden de goedkope dollar best. Export wordt goedkoper t.o.v. de concurrentie en import met name vanuit Europa wordt duurder wat gunstig is voor eigen industrie. Europa en Japan zijn minder blij. De ECB neigt tot ingrijpen door de koers van USD te ondersteunen met aankopen. Speculanten gaan deze strijd maar al te graag aan en dit kan onrust geven. Ook een bron van zorg is China. China heeft haar munt 'Renminbi' gekoppeld aan de USD. De financiële wereld vindt dat de munt meer waard is dan de USD. Renminbi's worden op grote schaal gekocht en de USD verkocht. Opzet is de koppeling te verruimen of te laten sneuvelen, waardoor men meer USD ontvangt voor een Renminbi, dus winst in dollars realiseert. Een bijkomend voordeel is dat de Chinese export duurder wordt wat tot gevolg heeft dat de Chinese economie afkoelt. Deze groeit nu veel te hard met alle problemen van dien. De dollar zal een speculatieve speelbal zijn voor de korte termijn, maar als belegger houd ik mee meer vast aan de langere termijn visie van de modellen.