Nezos Demirel: 'Werkgevers zijn niet altijd creatief.'
Foto: Robert van den Berge het fotoburo

Instrument
De landelijke stichting Pafemme is als instrument ontstaan vanuit de Commissie PaVEM, Participatie van Vrouwen uit Etnische Minderheidsgroepen die van 2003 tot 2005 heeft bestaan en die was opgericht om de deelname van allochtone vrouwen aan het maatschappelijke verkeer te verbeteren. Nezos Demirel was lid van het eerste landelijke participatieteam van de Commissie PaVEM. Die bestond uit prinses Máxima, VVD-coryfee Hans Dijkstal, Paul Rosemoller en diverse andere prominenten. Nezos Demirel: 'Deze commissie was voor twee jaar in het leven geroepen. In aansluiting daarop is de Stichting Pafemme opgericht.

We hebben in Nederland een aantal participatieteams opgericht. Teams van allochtone vrouwen die - bijvoorbeeld - gemeenten adviseren hoe ze allochtone vrouwen beter bij het maatschappelijke verkeer kunnen betrekken. Dat wordt gedaan via drie speerpunten: lokale participatie, bestuurlijke participatie en deskundigheidsbevordering.
Het zijn klankbordgroepen bij werkgelegenheids- en andere maatschappelijke vraagstukken. Onlangs organiseerde Pafemme weer een bijeenkomst waarbij we allochtone vrouwen en grote organisaties als Shell, Achmea en de Belastingdienst bij elkaar brachten om tot zogenaamde 'matches' te komen. Dat kunnen banen zijn, maar ook stages. Er kunnen vrouwen worden gecoacht door zo'n organisatie. Ik ben zo blij dat het maatschappelijke gezwam nu zo'n beetje voorbij is. Kwaliteit en functionaliteit spelen een cruciale rol, niet de kleur of het geloof van je werknemer. Het wordt tijd dat Nederlandse werkgevers dat beseffen want ons land heeft al een achterstand op dit gebied.

Nederland als kenniseconomie verlangt voor de toekomst mensen die daadwerkelijk op allerlei vlakken deelnemen aan het maatschappelijke verkeer. Laaggeschoold, eenvoudig werk wordt steeds minder. Door middel van de participatieteams van Pafemme maken we dat duidelijk. Zowel aan de vrouwen die er lid van worden, als aan werkgevers. Beide partijen zullen moeten inzien dat het voordelig is om samen te werken. Aan allochtone vrouwen zul je een perspectief moeten bieden. Zonder lichtpuntje in hun leven gebeurt er niet veel. Begeleiding is daarbij cruciaal want studie en ontwikkeling hebben invloed op je persoonlijke leven. Dat heb ik zelf, als gescheiden vrouw en moeder van mijn zoon Tolga, aan den lijve ondervonden. Mijn ultieme doel is overigens dat de emancipatie zó ver wordt doorgevoerd dat niet iedereen hoeft te emanciperen of participeren. Pas als dat gebeurt, ben je echt vrij.'

Meer informatie over de stichting Pafemme via: www.pafemme.nl