Geert van der Horst.

Een streek die nog vele mogelijkheden in zich draagt en waar men ook zeker trots op mag zijn. Maar als niemand je kent, wordt je ook gewoon vergeten of overgeslagen. Geert van der Horst ziet een mooie taak voor de BZW weggelegd om West-Brabant flink op de kaart te zetten. Dat kunnen ze niet alleen. Dat moeten ze samen doen met onderwijs en overheid. Vooraleerst zal de sense of urgency bij overheidsorganen nog verder inhoud dienen te krijgen. Maar door gezamenlijk optrekken creëer je een breder draagvlak en daardoor een grotere kans van slagen in je missie.

Geert van der Horst vindt het van groot belang dat ondernemers actief in relevante netwerken participeren en voortrekkersrollen vervullen in maatschappelijke organisaties.

Zonder anderen te kort te willen doen, noemt hij in zijn omgeving bijvoorbeeld Jan de Rijk Logistics en de BVR Bouwgroep, die laten zien wat integraal ondernemen is. Beiden van scratch on begonnen, tonen zij dat naast het genereren van een substantiële bedrijfsomvang er ook nog meer bestaat. Hij bedoelt daarmee dat de directies van deze bedrijven zich altijd op onderscheidende wijze betrokken hebben gevoeld bij de West-Brabantse omgeving.

Bedrijfsbelang en maatschappelijke betrokkenheid versterken elkaar indien het gaat om onderwijs. Het bedrijfsleven heeft namelijk grote behoefte aan vakmensen. Daarnaast is werken conform je talenten een vorm van levensgeluk.

Het is dan ook van de zotte dat Nederland geen echte vakmensen meer opleidt terwijl daar juist flink behoefte aan bestaat. De vervlakking van specifieke kennis en KUNDE is Geert van der Horst echt een doorn in het oog. In andere landen is men nog trots op het leren van een echt vak zoals loodgieter of timmerman. Hij denkt dat daar de eerste stap gezet dient te worden: noem het cultuurverandering of wijziging van de mindset. Hij heeft meer waardering voor een adeqaat opgeleide lts-er van vroeger, die zich verder bekwaamt on the job dan voor iemand die vijf of zes jaar een algemeen vormende opleiding heeft gevolgd en daarna denkt dat hij iets bereikt heeft.

De nieuwe BZW voorzitter ziet ook een belangrijke rol weggelegd voor de oudere ondernemers die soms met positieve verbazing en verwondering kijken naar de jongere ondernemer. Het is een van zijn uitdagingen om "the best of both worlds" hier te laten samensmelten tot een soort van partnership, waarbij op gezette tijden wederzijdse uitwisseling van ervaringen kan plaatsvinden. Eigenlijk is de vormgeving hiervan één van zijn nog uit te werken plannen voor de komende periode in het kader van het thema: boeien en binden.

Nederland heeft nog steeds een ondernemerscultuur, en is van oudsher altijd een land geweest met een gezonde handelsgeest. De toenemende regelgeving leidt weliswaar tot meer voorzichtigheid, maar die regelgeving is niet beperkt tot Nederland, die strekt zich uit tot de gehele westerse wereld. Hij houdt er niet van om voor iedere oplossing tien problemen tegengeworpen te krijgen, maar hij denkt dat we als ondernemend Nederland best in staat zijn om binnen de gestelde marges onze ondernemersgeest blijvend te laten sprankelen. Van groot belang hierbij is dat het bewustzijn van anderen, dan primair de ondernemers, wordt aangewakkerd dat een groeiende en bloeiende economie de enige manier is om dromen te realiseren. Zonder inkomsten geen bestedingen en geen leuke dingen voor de mensen.

In november 2005 is hij in China geweest. Wat hij daar zag grenst aan het ongelofelijke. Een turbo-ontwikkeling waarbij hij zich afvraagt of dit zo kan doorgaan. Een illustrerend voorbeeld betreft Pudong, het nieuwe, tjokvol met wolkenkrabbers staande, zakelijk centrum van Shanghai. Vijftien jaar geleden was dit gehele gebied nog moeras. Nu heeft het de omvang van anderhalf keer Manhattan! Aspect dat over het hoofd is gezien: de grond verzakt per jaar ongeveer 50 centimeter. Shanghai heeft op een bevolking van twintig miljoen inwoners inmiddels 600.000 miljonairs (in US $). Driehonderd miljoen van de 1.3 miljard inwoners van China hebben inmiddels de welvaartsstatus van de inwoners van de Benelux. Dat is een vergelijkbaar aantal inwoners als de gehele Europese Unie en/of Verenigde Staten. Hij denkt dat men zich goed rekenschap moet geven van de ontwikkelingen die zich in China en ook India afspelen en dat ondernemers hun kansen moeten zien en benutten. Niet bij de pakken gaan neerzitten, maar vanuit onze handelsgeest kijken of we de megaontwikkelingen in het verre oosten niet kunnen gebruiken ten faveure van het eigen ondernemersschap.

Geert van der Horst ziet zichzelf meer als een ondernemende bankier dan als een entrepreneur, waarbij hij zich gelukkig prijst dat het ondernemerschap van een lokale Rabobankier nog steeds van een onderscheidende betekenis is ten opzichte van overige banken. Zijn echte inspiratiebronnen zoekt hij graag dichtbij huis. Hij is zijn ouders veel dank verschuldigd voor de mogelijkheden die ze hem in alle opzichten hebben geboden en hij merkt hoe ouder hij wordt, hoe meer hij hun getoonde wijsheden ervaart en waardeert. Voorts vormt zijn echtgenote door haar noordelijke nuchterheid een stabiele factor om hem blijvend met beide voeten op de grond te houden. Het allerbelangrijkste vindt hij dat de wereld waarin zijn kinderen nu en straks moeten leven een wereld is van vreugde, verdraagzaamheid en geluk.

De BZW lijkt met Geert van der Horst een voorzitter te hebben gekozen die mens én maatschappij hoog in zijn vaandel heeft staan.