Sportsponsoring: zakelijk of privé
"Toen ik er kwam, was er niks..."
Niet eerder in de geschiedenis veranderde het aanzien van sport zo als in de laatste tientallen jaren. Een van de oorzaken is de steeds grotere invloed van sponsors op sport in het algemeen. Schaatste Ard Schenk bij wijze van spreken nog voor een fles ouwe klare, Rintje Ritsma pakt de zaken voortvarender aan en kan waarschijnlijk na zijn glijcarriere ergens stil gaan leven. De redenen voor sponsors om geld in een bepaalde tak van sport te steken zijn divers. Soms spelen persoonlijke motieven een rol, in andere gevallen spelen lopen zakelijke redenen meer in het oog. Twee bekende West-Brabantse sponsors (Jan Pollemans (Super-De Boer) en drs. Jan Hoogstrate jr. (Mikro Electro) vertellen wat sport voor hun (bedrijf) betekent.
Jan Pollemans
Jan Pollemans: "De grond van mijn betrokkenheid bij mijn functie bij voetbalclub RBC (hij is voorzitter, red.) ligt in een aantal zaken die, gedeeltelijk, met mijn karakter te maken hebben. Ik heb verscheidene supermarkten gehad die stuk voor stuk middelpunt werden van de wijken waarin ze gevestigd waren. Dat is ook mijn streven. Ik voel me betrokken bij hetgeen er in zo×n wijk gebeurt. Dat heeft overigens ook een zakelijke reden. Ik dacht: als ik investeer in de wijk, komt dat vroeg of laat automatisch weer terug. Vroeger deed ik dat op een manier waar met name mijn klanten profijt van hadden, een draaimolen in de wijk, een carnavalsoptocht organiseren. Dan wordt je gevraagd eens wat te doen aan sponsoring van een sportclub. Toen zat ik al in Roosendaal waar het begon met het schenken van een levensmiddelenmand voor RBC. Van het een komt het ander; de sport spreekt je aan en anderen zien dat je je zaken voortvarend aanpakt. Je geeft eens wat commercieel advies, je doet eens wat. Bij RBC loop ik nu zo×n acht tot tien jaar rond. Toen ik kwam was er absoluut niks. De leiding stond zelf lootjes te verkopen bij de ingang. Dat was nou hun commerciële traject... (hij lacht). Maar goed, je voelt jezelf betrokken en het zit in mijn karakter om van niets toch iéts te willen maken. Er werd een beroep om me gedaan bestuurslid te worden. Vervolgens werd ik vice-voorzitter. Toen na een tijd de voorzitter wegging, had ik natuurlijk ook gemakkelijk kunnen stoppen. Maar weglopen zit niet in mijn karakter. De situatie was toen heel moeilijk, bijna uitzichtloos. Een soort streberigheid komt daar wel bij kijken hoor. Wat ik altijd in mijn zaken heb gedaan, er iets goeds van maken, had ik bij RBC ook, heel sterk! Of dat commercieel gewin is? Ik weet het niet hoor, misschien. Het heeft zowel voor- als nadelen. Mensen vergeten weleens dat je er heel veel onbezoldigde tijd in steekt . Tijd die ik waarschijnlijk ook commercieel heel nuttig had kunnen besteden. Misschien nuttiger dan op deze manier. Je maakt er niet altijd vrienden mee, neemt beslissingen die niet altijd populair zijn. Het ontslag van een trainer, ik noem maar wat, wordt je door supporters niet altijd in dank afgenomen. Maar die supporters zijn ook wel mijn klanten. Toen het met RBC niet zo goed ging, kreeg ik in mijn zaak heel wat gemopper over me heen. Het zou kunnen dat het me klanten heeft gekost. Emoties liggen dicht bij elkaar. Nu het beter gaat heb ik er misschien wel voordeel van, maar daarvoor doe ik het niet in eerste instantie. Dat voetbal een populaire volkssport is, is eigenlijk meer toeval dan een bewuste keuze. Ik hou van die sport,. Het is, denk ik, moeilijk voor een sport te kiezen als je hart er niet ligt. Dan wordt het moeilijk de wedstrijden wekelijks te bezoeken. Ik ben ook een fan, een supporter van mijn eigen club. Ik deed het voornamelijk uit hobbyisme, omdat ik het leuk vind er mijn schouders onder te zetten. Dat is gelukt, de organisatie staat nu voor een groot deel, op de rails en er is een manager aangetrokken die de dagelijkse leiding heeft. Er is een bedrijf uitgekomen dat functioneert en dat zichzelf kan bedruipen; dat is de fase waarin we nu zijn beland. Oogsttijd. Ik heb overwogen om eruit te stappen. Je wordt er zelf niet jonger op, pleegt roofbouw op jezelf. Komt er morgen iemand die zegt: ik steek mijn tijd erin dan ben ik misschien wel weg. Voor mij is het geen must. Parallellen met mijn bedrijf: iets wegzetten wat mooi en goed is, nieuwe uitdagingen aangaan. Misschien doe ik dat zakelijk ook wel."
Zakelijke redenen
Zijn de motieven voor Jan Pollemans, tenminste gedeeltelijk, van persoonlijke aard, Jan Hoogstrate Jr. kijkt daar anders tegenaan. Zijn bedrijf koos voor volleybal omdat het één van de weinige sporten is, waar de naam van het bedrijf tevens de clubnaam is. Jan Hoogstrate Jr.: "Dat is voor ons een hoofdreden, inderdaad. Zakelijke redenen spelen een grote rol. Onze filosofie is dat je beter iets kleins groot kunt doen dan iets groots klein. Op die manier kun je veel nadrukkelijker aanwezig zijn, zij het in een kleiner segment. Dit jaar hebben we voor het eerst een naambord bij voetbalclub RBC. maar als je dan ziet wat er hangt, vallen wij compleet in het niet. Want wie kan zich, na afloop van een wedstrijd, nog vijf borden herinneren? Niemand toch. Terwijl ze wel weten dat Mikro Electro bij volley heeft gewonnen. Anderzijds moeten we dat effect ook niet overdrijven. Het effect is moeilijk meetbaar, zeker in onze branche. Ik heb altijd nog meer aan een lager tarief voor een advertentie dan aan welke sponsoring ook. Met die advertentie scoor ik heel direct. Onze branche (elektronica, red.) is heel prijsgestuurd. Het is zeer de vraag of klanten bij ons kopen omdat ze onze naam kennen via volleybal. Desalniettemin doe je het toch ook vanwege die naamsbekendheid in het algemeen en uitstraling van je bedrijf. Ons hoofdkantoor zit in Roosendaal, vandaar dat we hebben gekozen voor een lokale vereniging. Toen Dames 1 naar de eredivisie promoveerde was dat voor ons als bedrijf minder van belang. Zakelijk gezien was het zelfs een nadeel omdat de (reis)kosten erdoor werden verhoogd. Voor ons was het voornamelijk van belang dat ze in de regio speelden. Een wedstrijd in Amstelveen is voor ons minder interessant; ook niet als ze daardoor op de televisie komen. Onze keten is strikt regionaal gericht. Het enige effect van die promotie zou kunnen zijn dat BN/De Stem daardoor meer aandacht aan de club besteedt en onze naam daardoor meer in de regio wordt genoemd." "Neen, een echte binding met volleybal heb ik niet. Wel op het persoonlijk vlak met de bestuurders. Op het moment dat er geen binding is met ofwel de sport, of met de mensen, wordt het denk ik wel heel moeilijk om sponsoring voor elkaar te krijgen. In ons geval waren er dus wel persoonlijke contacten, maar zakelijke argumenten gaven absoluut de doorslag."
|
