Nissan 350Z

Japanse automerken hebben de naam weinig traditie te kennen, maar de Z-serie van Nissan is er toch een. Pure sportwagens waren zijn voorgangers - van 240Z tot 300 ZX - en een pure sportwagen is het, deze 350Z. Welke auto neemt deze Japanse kroonprins eigenlijk op de korrel?

De spoeling is een beetje dun geworden, de afgelopen jaren nu een aantal Japanse autofabrikanten geen topsportwagens meer naar Europa verscheept. Toegegeven, de Honda NSX bestaat nog, maar daarvan waren de verkochte aantallen dermate laag dat het geen zoden aan de dijk zette. Ook Toyota kon met zijn gigantisch fijne Supra weinig potten breken bij het verwende Europese koperspubliek. Mitsubishi deed in het de eregalerij der supersportwagens ook niet zo best.

Europeanen kozen, wanneer ze wat geld stuk te slaan hadden voor een snelle sportcoupé, voor 'iets Duits' en dan nog het liefst uit Zuffenhausen. Maar Japan maakt nog steeds, zo blijkt uit een weekje sturen met deze 350Z, gigantisch fijne sportauto's, die absoluut een plekje verdienen naast de erkende grootheid van Porsche's 911. Natuurlijk, een Porsche is nog sneller, nog wendbaarder en nog prestigieuzer. Maar deze giganten uit Duitsland kosten nog een godsvermogen meer dan de dikke ton die je voor deze 350Z moet achterlaten bij de dealer.

Start de motor met een cilinderinhoud van 3,5 liter en je ontketent een stoeterij van maar liefst 280 afgetrainde paarden. Paarden die, afgaande op het geluid dat je (gelukkig) in voldoende volume in de cockpit bereikt, hengstig snuiven in het bit, klaar om er bij een lichte druk op het gaspedaal als de wind vandoor te vliegen. Een acceleratie van stilstand naar 100 km/h in minder dan 6 seconden is absoluut hemeltergend, geloof dat maar. De 350Z voelt over de hele linie tijdens het rijden heel stevig aan, je moet hem met ferme hand leiden anders gaat-ie er met jou vandoor. Die stevigheid dankt deze 'Z' niet in de laatste plaats aan de enorme stijfheid van de carrosserie. De koppeling werkt zwaar maar dat is geen wonder omdat er immense krachten op worden uitgeoefend. Wegrijden dient dus met beleid te gebeuren maar dat geldt sowieso voor een auto die bol lijkt te staan van de anabole steroïden.

Het interieur van de 350 Z is met absolute zorg en goede smaak ontworpen. Bij een verticale stuurverstelling beweegt de hele klokkenwinkel mee waardoor je doorlopend een goed zicht blijft houden op het instrumentarium. Vooral belangrijk om de snelheidsmeter in het zicht te houden want voor je het weet heb je gevangenisdeuren in het vizier. Snelheden die je met deze auto in minder dan geen tijd kunt verwezenlijken gelden, terecht, als een zwaar vergrijp. Zaak om op te letten dus...

De enorme stijfheid van het koetswerk, het prachtige onderstel in combinatie met het fabelachtige vermogen maken van iedere proefrijder in deze beauty een absolute hebberd. Mocht de Consumentenbond ooit een vergelijkingstest uitvoeren van supersportwagens dan eindigt deze Nissan ongetwijfeld heel hoog in de eindranglijst. Wellicht niet voetstoots de allerbeste of -snelste uit het spectrum, maar toch absoluut een uitstekende 'voordelige keus'. Al moet het voordelige hier uiteraard met een flinke korrel zout worden genomen.

Kleine Ondernemer: Fiat Panda 1.3 JTD
Fiat heeft altijd een goede naam gehad in het maken van kleine autootjes. Logisch, voor wie het verkeer in de drukke Italiaanse steden bekijkt. Prestigieuze limousines zijn daar ronduit onhandig, je komt vlugger verder met een kleintje. Het vorige model van de Panda was gestoeld op een allereenvoudigst concept voor een rijmachine. Een doosje op wielen, veel meer was het niet.

Fiat Panda 1.3 JTD

Deze eigenwijze dondersteen (zoals hij bij zijn introductie werd aangekondigd) hield het bijna twintig jaar in vrijwel ongewijzigde vorm vol en werd daarmee een icoon. Maar ook iconen sterven ooit en Fiat verloor meer marktaandeel dan haar lief was. Zo ontstond de nieuwe Panda, gebouwd naar de normen die voor deze tijd gelden, ruim, economisch verantwoord maar met oog voor het comfort dat aan de oude zo ontbrak. Fiat heeft inmiddels een heel Pandagezin in de markt gezet, alle met nagenoeg een zelfde carrosserie. Motorisch bestaat niet zo heel veel keus, een cilinderinhoud van 1,1 en 1.2 liter en een hypermodern dieselblokje met een cilinderinhoud van 1.3 liter. Deze 1.3 JTD Multijet is onderwerp van deze rij-impressie.

Nog maar een aantal jaren geleden was het ondenkbaar dat een dieselauto als sterkste en snelste versie van een serie op de markt werd gebracht. Maar de techniek nam met name in dieselland een hoge vlucht en er verschenen hypermoderne direct ingespoten dieselmotoren die met behulp van een turbo uit een relatief kleine inhoud voldoende vermogen persen om lekker vlot door het verkeer heen te schieten. Zo'n auto is de Panda JTD. Wie op zoek is naar een koene snelwegridder slaat dit artikel wellicht over, maar de huidige Panda staat zijn mannetje op vrijwel elk gebied. Het koetswerk ziet er best grappig uit, met een hoge aaibaarheidsfactor, net als dierlijke Panda. Daar heeft Fiat dus goed aan gedaan want ook in dit segment is het uiterlijk een factor van betekenis bij de aanschaf. Deze Panda is slechts in vijfdeurs uitvoering te koop, maar geef toe: zo'n vijfdeurs bakkie is eigenlijk best praktisch al was het alleen al maar omdat de deuren dan niet te groot worden om vanuit een klein parkeervakje gemakkelijk in en uit te kunnen stappen.

Je mag geen wonderen verwachten maar met een topsnelheid van zo'n 170 kilometer per uur een acceleratie van stilstand naar 100 km/h in 14 seconden is ie voor het Nederlandse verkeer absoluut adequaat gemotoriseerd.

Deze Panda rijdt ook eigenlijk gewoon heel lekker, schakelt soepel van verzet naar verzet en heeft zelfs stuurbekrachtiging meegekregen waarmee deze auto overigens op hogere snelheden wel een beetje zoekerig wordt.

Al met al is de Fiat Panda een prettige rijmachine die ten opzichte van het vorige model enorme progressie heeft gemaakt. Daarvan is ook nooit een dieselversie vervaardigd en dat was gezien het gebrek aan rijcomfort niet zo vreemd. Dieselrijders maken per definitie kilometers en dat was in de vorige versie niet zo'n lust. De huidige Panda is meer op die taak toegesneden al dient erbij te worden vermeld dat het prijsverschil met een Panda met 1.2 liter benzinemotor met zo'n 4000 euro fors is. Het verdient derhalve aanbeveling om, voor aanschaf, eens goed te rekenen of dat bedrag er in de praktijk wel uitkomt. Een prettige auto is deze nieuwe Panda in ieder geval wel.

Reken voor deze nieuwe Panda JTD op een vanafprijs van 12.404 euro, exclusief BTW.

VW in transportsegment?
Het zal niet voor het eerst zijn dat Volkswagen een heel nieuw autosegment aanboort. Bekend hierbij is bijvoorbeeld de introductie van de Golf Gti in de jaren zeventig die een ware 'golf' van vergelijkbare auto's teweegbracht... Op de IAA in Hannover, die eind september werd gehouden, probeert VW het kunstje wellicht nog eens maar dan op het gebied van licht vrachtvervoer.

De Wolfsburgers presenteerden hier de Caddy Combi Life als conceptcar, een vijfpersoons Caddy in oorlogsuitrusting. Felrode lak en rode accenten in het interieur, dat is een van de kenmerken waarmee VW laat weten dat er met deze Combi Life niet te spotten zal zijn. Weg zijn de wat saaie gedekte tinten van exterieur en interieur. De Duitsers laten zien dat ruimte, flexibileit en sportiviteit niet altijd tegengestelde grootheden zijn. Met zijn verlaagde onderstel, grote lichtmetalen velgen met (heel bijzonder) zichtbare rode remklauwen, is de Combi Life in ieder geval iets bijzonders. Een vrachtje bezorgen kan ook best in een vlotte koets natuurlijk.
In het interieur ademt het ook allemaal sportiviteit. Rode biezen langs ventilatieroosters, aluminium accenten van pookknop en deurgrepen en rode stof op de stoelen, het kan niet op eigenlijk allemaal.
Of deze conceptcar inderdaad voor een verschuiving gaat zorgen in de wereld van het compacte vrachtvervoer is onduidelijk. Niet eens zeker is of de Combi Life in productie zal gaan. VW studeert momenteel op de publieksreacties.