In de afgelopen weken is in de media behoorlijk wat beroering ontstaan over een uitspraak van het Gerechtshof te Arnhem van 27 juni 2006. In deze uitspaak heeft het Gerechtshof een werkgever in het gelijk gesteld in een geschil met een werknemer die meermaals arbeidsongeschikt was geraakt door zaalvoetballen. In deze uitspraak is geoordeeld dat de werkgever in het onderhavige geval niet verplicht kon worden gesteld om de bovenwettelijke aanvulling van 30% op het ziekengeld te voldoen. Hoe moet deze uitspraak nu worden gezien?

In de media is geregeld vrij ongenuanceerd gesteld dat hierdoor de deur is opengezet voor werkgevers om in het vervolg geen doorbetaling meer van de bovenwettelijke uitkering tijdens ziekte te hoeven doen. Dit is uiteraard niet alleen onjuist, doch ook veel te kort door de bocht. In het onderhavige geval heeft de werkgever met name door een beroep te kunnen doen op de toepasselijke CAO haar gelijk gehaald. In artikel 16 lid 1c van deze CAO was namelijk opgenomen dat de aanvulling op de wettelijke loondoorbetalingsverplichting niet bestaat indien de arbeidsongeschiktheid door schuld of toedoen van de werknemer is veroorzaakt.

In het onderhavige geval was de werknemer al zeer vele malen arbeidsongeschikt geweest door deel te nemen aan zaalvoetbalwedstrijden. De werkgever had de desbetreffende werknemer meerdere malen gewaarschuwd hier ook mee op te houden. Op het moment dat de desbetreffende werknemer wederom uitviel heeft de werkgever zich beroepen op dit artikel uit de CAO, hetgeen het Gerechtshof te Arnhem heeft gevolgd. In algemene zin kan niet ten nadele van de werknemer van de wettelijke loondoorbetalingsverplichting worden afgeweken, doch in bepaalde specifieke gevallen kan dit dus wel gelden voor de bovenwettelijke aanvulling van 30%. Voor U als werkgever is het derhalve zaak om enerzijds te bezien in hoeverre in de voor U toepasselijke CAO ook een dergelijke bepaling is opgenomen alsmede bij het deelnemen aan "gevaarlijke" sporten en het daardoor veelvuldig uitvallen van een werknemer de werknemer op een en ander te attenderen. In zo'n geval zou eventueel kunnen worden volstaan met betaling van slechts 70% ziekengeld.