Bovenstaande kop heb ik overgenomen uit de Telegraaf, zondageditie 18 februari. Essentie van het artikel is dat vanaf oktober 2009 hypotheek- en assurantieadviseurs volgens de krant 'met de billen bloot moeten'. Ik betwijfel of u als klant op de blote billen van uw adviseur zit te wachten, maar de tendens van het artikeltje is dat adviseurs moeten vertellen hoeveel ze aan u verdienen en wat ze voor dat geld doen. Vanaf 2009 weliswaar, maar als onderhandelende consument zou u volgens de journalist misschien ook nu al van uw adviseur kunnen verlangen dat deze aangeeft wat hij voor zijn geld doet.

Het zal wel weer aan mij liggen, maar ik heb toch de vaste overtuiging dat ik iedere dag aan mijn klanten mijn waarde moet bewijzen. Lukt dat niet, dan zijn ze vertrokken. En terecht, want dat doe ik ook bij mijn supermarkt, kapper, tandarts, accountant, advocaat en noem maar op.

Maar, zegt de Telegraaf, bij elke hypotheek of complexe verzekering moeten de adviseurs precies vertellen hoeveel provisie zij erop verdienen!

Helaas, ook hier wederom geen nieuws: al sinds 1996 zijn wij en velen met ons lid van de FFP (Federatie Financiële Planners). Een van de gedragsregels van de Federatie is dat een financieel planner desgevraagd precies aan de klant moet vertellen hoeveel hij aan een advies verdient. De meeste van mijn klanten interesseert het helemaal niets wat ik ergens aan verdien, zolang ze maar duidelijk is wat ze krijgen voor hun geld. Sommige willen het wel weten en dan zoek ik het natuurlijk graag voor ze op. Soms levert dat meelevende blikken op, soms niet.

Er is dus weinig nieuws onder de zon, ook al lijkt dat gezien alle commotie in de pers anders te zijn. Natuurlijk is het zo dat er foute adviseurs rondlopen die verzekeringen en hypotheken verkopen. Evenals dat er foute notarissen, fietsenhandelaren, medisch specialisten en politici zijn. Gelukkig zijn er dat in elke branche relatief gezien maar weinig. En het is de taak van de toezichthouders om die foute mensen eruit te zoeken en aan te pakken. Maar is het ook niet de taak van de consument om een beetje oplettend boodschappen te doen, ook op het gebied van financiële zaken?