Wie volgt?
Diederik Bertens - ABN Amro Bank, Senior beleggingsadviseur

Wereldwijde fondsen hebben hun zinnen gezet op Europees gerichte onroerend goed maatschappijen. Het zal slechts een kwestie van tijd zijn voordat het eerste overnamebod gedaan wordt. Klepierre (Frankrijk) lijkt de meest aantrekkelijke kandidaat, gezien zijn waarde, terwijl Corio het makkelijkste doelwit lijkt. Sinds 2000 zijn er meer dan 70 overnames geweest van beursgenoteerde Europese onroerend goed maatschappijen. We zijn ervan overtuigd dat deze overnametrend zich zal voortzetten, gezien de lage rentepercentages, en omdat onroerend goed van hoge kwaliteit een schaars goed blijft. Er zijn signalen dat Amerikaanse en Australische onroerend goed maatschappijen hun oog hebben laten vallen op Europa. Daarbij wordt bijvoorbeeld gekeken naar Corio,VastNed Retail, Rodamco Europe, Eurocommercial Properties en Klepierre. ABN AMRO Bank heeft een overname analyse uitgevoerd, waarbij elke Europese onroerend goed maatschappij onder andere is getoetst op de volgende zaken: prijs, portfolio, financiering, beschermingsmaatregelen, management en aandeelhoudersstructuur. Hoewel de aandelen van de onroerend goed maatschappijen met een en premie van 10 procent boven de intrinsieke waarde reeds aanzienlijk geprijsd zijn, is ABN AMRO Bank er nog steeds van overtuigd dat een overname gerechtvaardigd is. Uit de door ons uitgevoerde analyse blijkt dat Corio het meest gemakkelijke doelwit zal blijken. Moeten aandeelhouders instemmen met een overnamebod?

Als een bod gedaan wordt, zullen de aandeelhouders een bod niet snel accepteren. Dit gezien het dividend rendement van tussen de 8% en 10%, de verwachting dat de rentetarieven laag zullen blijven en de kapitaalinstroom in deze fondsen zal blijven plaatsvinden. Daar komt ook nog bij dat onroerend goed van goede kwaliteit schaars blijft.

Obligaties risicoloos?
Mark van Rijswijk - Fortis bank, Senior beleggingsadviseur

Hoewel obligaties een lager risico kennen dan aandelen moet u zich toch bewust zijn van een aantal gevaren. Een obligatie is een lening aan de overheid, een bankinstelling of een bedrijf. Normaal gesproken betaalt de tegenpartij u elk jaar een vooraf vastgestelde rente. Aan het einde van de looptijd wordt de hoofdsom terugbetaald. Wanneer de debiteur de Nederlandse Staat of een solide financiële instelling is kunt u er meestal wel van op aan dat de rente en de aflossing betaald wordt. Wanneer echter de debiteur wat minder kredietwaardig is, belooft men u wel een hogere rente, maar loopt u ook het risico dat de betaling van rente en hoofdsom in het gedrang komt.

Een ander risico om rekening mee te houden is de rentegevoeligheid van obligaties. Deze wordt uitgedrukt in modified duration. Een rekenvoorbeeld: U koopt de obligatie 4,25% Nederland met een looptijd tot 2013. U betaalt hiervoor circa 103%. Dit resulteert in een effectief rendement, rekening houdend met uw aflossingsverlies, van 3,8% per jaar. Deze obligatie heeft een modified duration van 7. Dit wil zeggen dat wanneer de 10-jaars obligatierente zou stijgen van 3,8% tot 4,8% de koers daalt met 7%. Als dit binnen een jaar zou gebeuren, dan heeft uw "veilige" obligatie een jaarrendement opgeleverd van - 3%! Natuurlijk, u kunt wachten tot u aan het einde van de looptijd 100% van de nominale waarde terugkrijgt. U accepteert dan wel jarenlang een relatief lage rente. Ook als de obligatierente langdurig hoog is. Als u bovenstaande risico's in beeld heeft kan een goed gespreide obligatieportefeuille toch een veilige belegging vormen.

Nutsbedrijven
Rob Jansen - ING bank, Senior adviseur beleggen ING Private Banking

Bij het analyseren van aandelenportefeuilles valt op dat de sector nutsbedrijven vaak niet aanwezig is. Enerzijds begrijpelijk, omdat de sector niet groot is en de naamsbekendheid van individuele bedrijven, zoals E.ON en Enel, laag is. Anderzijds, deze defensieve sector zorgt wel voor stabiliteit in uw portefeuille en het rendement is zondermeer goed te noemen. Zo heeft het ING Utility Fund dit jaar een rendement behaald van circa 25%!

De sector heeft als kenmerk dat er een aantrekkelijk en stabiel dividendrendement van circa 4,5% wordt geboden, waarbij diverse bedrijven streven naar een aanzienlijke groei van het dividend. Dit rendement steekt gunstig af tegen de huidige rendementen op obligaties. De waardering van de sector is redelijk en opwaartse bijstelling van winsttaxaties van sommige individuele bedrijven als gevolg van lagere schuldposities en verbeterde fundamentals is mogelijk. Bij Amerikaanse nutsbedrijven nemen de financiële risico's af door versterkte balansverhoudingen, lagere investeringsuitgaven en het genereren van een hoge vrije kasstroom. Daarnaast geldt dat de tendens tot consolidatie binnen de sector sterk blijft.

Al met al voldoende redenen om ook deze sector in uw portefeuille op te nemen. Wel heeft het aanschaffen van een beleggingsfonds de voorkeur boven individuele aandelen, omdat u middels een fonds kunt profiteren van de specifieke kennis van de fondsmanager.

Tips: Sector Telecom Services en Nutsbedrijven, Hoog Dividend Aandelen Fonds

Wal-Mart
Cor Wijtvliet - F. van Lanschotbankiers, Senior beleggingsanalist

Het Amerikaanse Wal-Mart is met een omzet van meer dan USD 275 miljard per jaar de grootste detaillist ter wereld. Hoe zwaar een dergelijk bedrijf meeweegt in de internationale economie, blijkt uit de statistieken. Als Wal-Mart zijn internationaal uitstaande schulden betaalt, dan trillen de financiële markten licht op hun grondvesten. Want wat is het geval? Wal-Mart exporteert niets, maar importeert des te meer en levert zo een substantiële bijdrage aan de immer oplopende tekorten van de VS. Dat tekort beloopt dit jaar ongeveer 6% van het Bruto Nationaal Product, ongeveer USD 600 miljard. China, het land waar Wal-Mart het meeste van zijn spullen koopt, heeft in zijn handelsrelaties met de VS een overschot van USD 150 miljard. Anders gezegd, voor elke dollar die de VS naar China exporteert, importeert het voor USD 6,50. Er zijn twee grote boosdoeners voor deze enorme onbalans en de eerste heet Wal-Mart. Dit bedrijf is goed voor 10% van het totale tekort van de VS met China. Het importeert ter waarde van USD 10 miljard, en nog eens USD 8 miljard komt binnen via zijn toeleveranciers. Als 's werelds grootste detaillist een staat zou zijn, dan was het de achtste handelspartner van China, nog vóór staten als Rusland en het Verenigd Koninkrijk. De echte 'boosdoener' echter voor het enorme tekort is uiteraard de Amerikaanse consument. Die geniet met volle teugen van de zeer laaggeprijsde artikelen die uit China binnenstromen. Dat houdt de consumptie hoog, de economische groei op pijl en de inflatie en rente laag. Op de korte termijn is iedereen blij, inclusief Wal-Mart.

F. van Lanschot is positief over de sectoren Kapitaalgoederen, Farmacie, Verzekeraars en Software & Services

Four More Years...
Erik Elst - Rabobank Breda, Adjunct directeur Beleggingsadvies en Vermogensbeheer

Na een spannende verkiezingsrace eindigden de Amerikaanse presidentsverkiezingen in een overwinning voor de zittende president George W. Bush. Een goed moment om de balans op te maken en te bekijken wat deze uitslag betekent voor de belegger. Terugkijkend op de eerste 4 jaar van George W. Bush is zijn verkiezing niet heel gelukkig is geweest voor de beurs. Vanaf het moment dat hij in januari 2001 president werd noteerde de DOW JONES-index 10.500 punten. Op de verkiezingsdag afgelopen 2 november van dit jaar sloot de DOW JONES ruim 4 % lager op 10.036. Voor de technologiebeurs NASDAQ waren de afgelopen 4 jaar nog veel ongelukkiger met een koersdaling van zo'n 30 %. We kunnen concluderen dat 4 jaar Bush een gemengde economische erfenis heeft opgeleverd. Aan de ene kant zien we dat na een lichte recessie in 2001, de economische groei al tegen het einde van dat jaar de weg omhoog heeft gevonden. Met name de belastingverlagingen en het ruime economische beleid hebben voor een behoorlijke economische groei in de jaren daarna gezorgd. Aan de andere kant zien we dat dit heeft geleid tot een enorm begrotingstekort en een behoorlijke toename van de staatsschuld. Ons advies voor de aandelenmarkten in de Verenigde Staten is momenteel negatief. Dit staat los van de presidentsverkiezingen. Wij verwachten dat de FED de rente meer zal verhogen dan waar nu wordt op gerekend, en dat is ongunstig voor de beurs. Daarnaast is de winstontwikkeling een minpunt en is het koersbeeld van de Amerikaanse beurs niet echt overtuigend.

De 'almachtige' American Dollar
Jack Horvest - SNS bank Senior vermogensbeheerder

Economen worden nerveus van de continue daling van de Amerikaanse Dollar (USD) t.o.v. de Euro. Begin 2002 was de Euro ca. 0,85 Amerikaanse dollar waard, op het moment van schrijven 1,30 USD. Theoretische modellen signaleren een onderwaardering van de dollar. De Big Mac index (de hamburger) laat zien hoe lang een inwoner van een land moet werken om een lokaal gemaakte Big Mac te kunnen kopen. De index geeft aan dat de faire waarde Euro/USD op ca. 1,00 zou moeten liggen. Meer ' wetenschappelijke' modellen zien een faire waarde van ca. 1,05. Op langere termijn blijken modellen een goede voorspelkracht te hebben. Op korte termijn liggen de kaarten anders. Amerikanen vinden de goedkope dollar best. Export wordt goedkoper t.o.v. de concurrentie en import met name vanuit Europa wordt duurder wat gunstig is voor eigen industrie. Europa en Japan zijn minder blij. De ECB neigt tot ingrijpen door de koers van USD te ondersteunen met aankopen. Speculanten gaan deze strijd maar al te graag aan en dit kan onrust geven. Ook een bron van zorg is China. China heeft haar munt 'Renminbi' gekoppeld aan de USD. De financiële wereld vindt dat de munt meer waard is dan de USD. Renminbi's worden op grote schaal gekocht en de USD verkocht. Opzet is de koppeling te verruimen of te laten sneuvelen, waardoor men meer USD ontvangt voor een Renminbi, dus winst in dollars realiseert. Een bijkomend voordeel is dat de Chinese export duurder wordt wat tot gevolg heeft dat de Chinese economie afkoelt. Deze groeit nu veel te hard met alle problemen van dien. De dollar zal een speculatieve speelbal zijn voor de korte termijn, maar als belegger houd ik mee meer vast aan de langere termijn visie van de modellen.