Werknemer X. is arbeidsongeschikt voor zijn werkzaamheden als toezichthouder sinds juli 2004. Medio juni 2005 heeft de bedrijfsarts aangegeven dat X. drie halve dagen per week zou kunnen hervatten in lichte werkzaamheden. X. heeft vervolgens één middag gewerkt en zich direct (juni 2005) weer ziek gemeld omdat zijn fysiotherapeut de opgedragen, lichte, werkzaamheden te belastend voor de rug vindt.

Werkgever constateert vervolgens in augustus 2005 dat X. (op dat moment formeel nog steeds ziek) voor een derde een vrachtauto naar een dakbedekkingsbedrijf rijdt en ook nog eens helpt met het lossen van de auto. Werkgever ontslaat X. op staande voet. Werkgever zelf had X. overigens al twee keer eerder een vrachtauto zien lossen, waarbij X. kennelijk geen last had van zijn rug. De ondernemer, waar de vrachtauto werd gelost, had verder aan werkgever gemeld dat X. zeker al 15 tot 20 keer bij hem was geweest om ladingen te lossen.

De rechter handhaaft het ontslag op staande voet.
Het staat X. vrij nevenwerkzaamheden te verrichten. Dit verbiedt zijn arbeidsovereenkomst niet. De rechter vindt het echter onacceptabel dat X. het relatief zwaar rugbelastende werk (lossen) voor een derde verricht, waar hij stelt de lichtere arbeid als toezichthouder bij zijn werkgever níet te kunnen uitvoeren. Daarnaast belemmert X. met de loswerkzaamheden zijn herstel voor het werk bij werkgever. De rechter neemt in zijn oordeel nog mee dat X. enerzijds heeft gesteld in de periode van arbeidsongeschiktheid alleen nog maar het bed te hebben kunnen houden, waar anderzijds is gebleken dat hij in diezelfde periode betrokken is geweest bij een vechtpartij in een horecagelegenheid. Dit valt volgens de rechter niet met elkaar te rijmen.