In mijn bijdrage van vorige maand schreef ik, dat het vaak niet zo een-twee-drie duidelijk is door het erfrecht van welk land een nalatenschap met internationale aspecten wordt beheerst. Dit geldt wellicht nog in versterkte mate voor de vraag welk land belasting heft terzake de nalatenschap.

Elk land hanteert eigen beginselen op basis waarvan belasting wordt geheven. In de internationale wetgeving op het terrein van de successiebelasting is een aantal heffingscriteria te onderkennen, zoals de ligging van de goederen, de woonplaats van de erflater, de nationaliteit van de erflater of de woonplaats of nationaliteit van de erfgenaam.

Gelet op de verschillende heffingsbeginselen die wereldwijd worden gehanteerd is het niet moeilijk voorstelbaar dat al snel sprake kan zijn van dubbele belasting indien u in een ander land bezittingen heeft.

De eerste opdracht bij grensoverschrijdende estate planning is te voorkomen dat dubbele belasting optreedt en - indien dit onvermijdelijk is - te voorkomen dat die dubbele belasting niet optimaal kan worden verrekend.

Stel u woont in Nederland en u wilt uw tweede huis in Frankrijk nalaten aan uw zoon Jaap, die in Spanje woont. Er is drie maal successierecht verschuldigd: Nederland heft op grond van uw woonplaats, Frankrijk op grond van de ligging van het tweede huis en Spanje op grond van de woonplaats van uw zoon Jaap.

Bij het opmaken van het testament zal de notaris u hierop wijzen. Tevens kan hij voor u onderzoeken welke landen een vermindering van successierecht wegens dubbele belasting zullen geven en wat de belastingdruk na vermindering zal zijn. Laat u adviseren.