Hij is overtuigd van zijn eigen gelijk, heeft een hartgrondige hekel aan regeltjes, overheden, multinationals en is niet te beroerd om overal en altijd luidruchtig kritiek te leveren op alles wat hem niet bevalt. We kennen allemaal wel zo iemand, kun je mee lachen!

Online ligt dat anders. Dan lijkt het alsof de hele wereld uit dit soort types bestaat. Niet in de laatste plaats omdat er op het web anoniem en ongecensureerd gepubliceerd kan worden. Wel zorgen dat je nog harder schreeuwt en vloekt dan de rest, anders heeft het geen effect.

Om zware discussies over de vrijheid van meningsuiting te ontlopen (geef me een hele pagina, dan kom ik daar graag nog eens op terug) liever een concreet voorbeeld van de anarchistische inslag van de gemiddelde websurfer. Downloaden van muziek, films en software. Alles kan en alles moet kunnen. Maar uiteindelijk loopt dit fout af. Want al zijn CD's te duur, al zijn Hollywood, de BUMA en Bill Gates nog zo fout, downloaden zonder te betalen is gewoon verkeerd. Met dank aan de techniek kan er echter niemand gepakt worden. En daar wordt door de online anarchisten volop misbruik van gemaakt. Inclusief luid kabaal dat ze in hun recht staan. Pogingen om de diefstal een halt toe te roepen worden zelfs openlijk gesaboteerd. Vergelijk het met een roofoverval waarbij alle getuigen met een big smile tegen de politie verklaren 'ik heb niets gezien en je krijgt ze lekker toch niet te pakken'. Prachtige initiatieven als iTunes worden afgekraakt met 'ja maar daar is het nog steeds niet gratis'. Resultaat van dit alles is dat we straks met extra strenge wetten en hoge straffen opgescheept zitten, inclusief Big Brothers en censuur. Met dank aan de anarchisten in cyberspace.

Alles kan en alles moet kunnen. Dat principe houden we alleen vol wanneer daar niet continu misbruik van gemaakt wordt. Kan dat nog bij het lijstje goede voornemens?